پرسیدم : علت ترس از تاریکی چیه ...

تاملی کرد و گفت : زمانی از تاریکی میترسیم که تنها باشیم درسته ؟

گفتم : خب بله ...


ادامه داد و گفت : هر کاری که ما انجام میدیم لقمه ای برای کشور وجوده ... 

اگر کینه به دل بگیریم غذای شتر درون ،

اگر با زبونمون نیش و کنایه به این و اون بزنیم غذای مار درون ؛

اگر صرفا به فکر خور و خواب و شهوت باشیم غذای گاو درون ؛

اگر تعقل نکنیم و جهالت پیشه کنیم غذای خر درون ؛

اگر مسخره و استهزای دیگران رو تفریح خودمون قرار بدیم غذای میمون درون ،

اگر به ناحق خشم بگیریم و عصبانی باشیم به دل بگیریم غذای گرگ درون ،

اگر مکر و حیله کنیم غذای روباه درون رو تامین می کنیم .


و فقط و فقط اگر بفکر خدا باشیم و بخاطر او کار خوب انجام بدیم غذای فرشته درون رو تامین کردیم ...

در مورد سوالی که پرسیدی باید گفت : کاری که تنهایی با ما میکنه اینه که ما رو به پیله درون و به مملکت وجودی که ساختیم فرو میبره ، فکر میکنی با دیدن اینهمه حیوان وحشی که با دیدن مون به سمت ما حمله ور میشن و ندیدن اون فرشته ی دوست داشتنی چه حسی باید بهمون دست بده ... 

بله دیدن چهره واقعی خودمونه که ما رو میترسونه ...